روابط ساختاری بین رضایت شغلی با رفتار شهروندی سازمانی پرستاران

    زمینه : رفتار شهروندی رفتار ارزشمند و مفید ی است که افراد به صورت داوطلبانه از خود بروز می‌‌دهند. بنابراین در دنیای پُرچالش کنونی، سازمان ­ ها به منظور رقابت در صحنه جهانی، در تلاش هستند تا کارکنانی را به کار گیرند که فراتر از نقش تعیین شده در شغلشان عمل کنند.   هدف: مطالعه به منظور تعیین روابط ساختاری بین رضایت شغلی با رفتار شهروندی سازمانی پرستاران بیمارستان­های آموزشی استان قزوین و اصفهان انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه مقطعی در زمستان سال 1389 بر روی تعداد 481 نفر از پرستاران دو استان قزوین و اصفهان انجام شد که به شکل تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه­های سنجش رضایت شغلی تدوین شده توسط اسمیت، کندال و هالین و پرسش­نامه رفتار شهروندی سازمانی به کار رفته در تحقیق گونزالس و گارسیاکارازو گردآوری شدند و با روش همبستگی و به کارگیری معادله ساختاری تحلیل شدند.   یافته­ها: رضایت پرستاران از بعد ماهیت شغل و همکاران در حد بالا (001/0 P< ) و از نظر ابعاد پرداخت، ارتقای شغلی و سرپرستان در حد پایین (05/0 P< ) و هر سه بُعد رفتار شهروندی سازمانی مشتمل بر مشارکت سازمانی، تحویل خدمات و وفاداری سازمانی در حد بالا بود (001/0 P< ). رضایت شغلی بر هر یک از ابعاد رفتار شهروندی سازمانی تأثیر مستقیم و معنی­داری داشت (32/0 R2= ).   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، به نظر می­رسد با افزایش رضایت شغلی می­توان رفتار شهروندی سازمانی پرستاران را افزایش داد.